حکایت همچنان باقیست

قرارست از اول اردیبهشت ماه طرح برخورد با بدحجابی در پایتخت اجرا شود.
همه ساله با گرم شدن هوا طرح های ضربتی و مقطعی مسئولین سیاسی-انتظامی به برخورد با بدحجابی معطوف می شود و این دور باطل بدون ارزیابی آثار و پیامدهای حاصله در سالهای گذشته، همچنان به عنوان تنها راهکار پیشنهادی با پدیده رو به گسترش بدحجابی تلقی می شود.
سالها از تصویب قانون اجباری شدن حجاب در ایران می گذرد.و حکایت همچنان باقی ست...
دولت موفق نشده با کوچک شدن روسری ها، کوتاه،بدن نما و تنگ شدن مانتوها و تغییر رنگ آنها و مصادیق مختلف بدحجابی، شل حجابی و اخیرا کمی تا حدودی بی حجابی مقابله نماید.
تجربه نشان داده است که دولت ها در هر زمینه ای که امری را اجباری و الزامی کرده اند، بدون آنکه زمینه پذیرش و اقناع عمومی را فراهم نمایند، فرهنگ سیاسی و رویکرد اجتماعی مردم به عکس العمل منجر شده و عملا بر خلاف آن اجبار به اشکال مختلف پیدا و پنهان بسیج شده اند. دو نمونه عینی این حرکت را در رابطه با امر پوشش(حجاب)زنان می توان دید ، چه آن زمان که به امر رضاشاه بی حجابی اجباری شد و چه بعد از انقلاب که به حکم قانون مصوب مجلس حجاب اجباری گردید و بی حجابی از مصادیق جرایم ضد عنف و اخلاق عمومی تلقی شد.
مطابق تبصره ماده 638 قانون مجازات اسلامی ، زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند ،به حبس از 10 روز تا 2 ماه و یا پنجاه هزار تا پانصدهزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد. این تبصره در ذیل ماده ای ست که کیفر اشخاصی که در انظار و اماکن عمومی و معابر، متظاهر به عمل حرام می شوند یا مرتکب اعمالی می شوند که گرچه نفس آن عمل دارای کیفر نمی باشد،ولی عفت عمومی را جریحه دار می نماید، آمده است.

ادامه