روسپیگری، از دیروز تا امروز

آسیب شناسان اجتماعی معتقدند رابطه جنسی، رابطه ای است که هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی اثربخش است و چنانچه این رابطه از حدی طبیعی خارج شود حالت آسیبی پیدا می کند. روسپیگری را برآوردن "خواهش های جسمانی" در برابر "پاداش های مالی" تعریف کرده اند...

بسیاری از تاریخ نویسان روسپیگری را قدیمی ترین شغل جهان معرفی کرده اند. اما در مقابل عده دیگری معتقدند که تا قبل از اختراع پول، روسپیگری اساسا نمی توانسته وجود داشته باشد...

کارشناسان "روسپیگری" را با نوعی در رفتار در گونه های خاصی از جانداران مثل پنگوئن ها مقایسه می کنند؛ پنگوئن ها در ازای به دست آوردن سنگهای مناسب برای ساختن لانه ای امن حاضر به برقراری رابطه جنسی با پنگوئن نری هستند که این سنگ ها را در اختیار آنها قرار دهد...

مهم ترین مورد مذهبی روسپیگری به هند بر می گردد، در جنوب هند نیازهای جنسی مردان را موسسه خدایی برآورده می کرد که زنان این موسسه "چاکران خداوند" نامیده می شدند.هر معبد "تامیل" نیز یک گروه "زنان مقدس" داشت که علاوه بر اینکه در براب بت ها می رقصیدند و آواز می خواندند، نیازهای جسمانی مردان را هم برآورده می کردند. در یونان باستان اما روسپیان زنان مستقلی بودند که لباس هایی متفاوت از سایر زنان بر تن می کرند و سالیانه به دولت مالیات می پرداختند. این زنها معمولا در امدهای قابل توجهی نیز داستند، یکی از معروف ترین روسپی های مصر باستان با درآمد خود معبدی را ساخت که به یکی از خدایان یونانی تقدیم کرد. در یونان باستان روسپی ها را "پورن" خطاب می کردند، لغت پورنوگرافی نیز از این ریشه یونانی امده است. در روم باستان، دستگاه امپراتوری خود بزرگترین متولی روسپیگری بود؛ آنها برده ها را از دوران طفولیت تحت آموزش قرار می دادند تا بعد از بلوغ به روسپیگری گمارده شوند. در ژاپن نیز گیشاها علاوه بر رقصندگی و آوازه خوانی به ارائه خدمات جنسی نیز می پرداختند، هرچند گروه دیگری نیز وجود داشتند که کار انها صرفا روسپیگری بود. این دسته از زنان پاپیون کیمونوهای خود را در جلو لباس گره می زدند که نشاند دهنده شغل آنها بود.
...
...در دوران قاجاریه، روسپیگری در حقیقت از خود دربار شروع می شده است. بعد از مرگ ناصرالدین شاه نیز 188 تن از زنان او را فردی به نام "زال محمد خان" به روسپیگری کشانده و به محله "چاله آبی" می برده است؛ این محله همان جایی است که بعدها محله "شهرنو" آنجا بنا شد. در دوران پهلوی بود که قلعه شهرنو رسمیت یافت. حدود چهار هزار زن در این محله به روسپیگری مشغول بودند ، این زنان تقریبا به گونه ای رسمی روسپیگری می کردند و کارت بهداشت نیز داشتند. در دوران پهلوی به طور کلی با سه گروه دیگر زنان روسپی نیز روبرو هستیم: 1- روسپیان خیابانی 2-خانه های تلفنی 3- روسپیان کافه ها و کاباره ها. در سال پنجاه و هفت، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی حدود چهارصد خانه این محله به آتش کشیده شد. کمی بعدتر 14 هکتار که شامل دو خیابان اصلی قلعه و کوچه پس کوچه ان بود تخریب شد و زنهای این محله ناگزیر به خیابان های اطراف رفته و ساکن شدند. تا سال هزار و سیصد و شصت و هفت نیز این زنان در مناطق همجوار شهرنو زندگی کرده و به کار مشغول بودند، اما در سال 1367 کوچه ها و خیابان های افراد منطقه جمشید تخریب و حدود چهار هزار زن که تعداد بسیاری از آنها نیز روسپی نبودند دستگیر شدند.
در سال های گذشته نیز شاهد هستیم که پدیده روسپیگری در لایه های زیرین با سرعت گسترش یافته و انواع روسپیگری غیر علنی از خانههای تلفنی تا روسپیان خیابانی را نیز شاهد هستیم. این در حالی است که مسولان هرگز درباره شیوع این پدیده با صراحت و شفافیت صحبت نکرده اند و روسپیگری هر روز شیوع بیشتری پیدا کرده است، بی آنکه هیچ تدبیری برای حل این آسیب اجتماعی در نظر گرفته شده باشد...

نقل از اینجا