Free As in Freedom

Thursday, September 15, 2005

پیرهن مشکی من از غم نیست


چه بپسنديم و چه نپسنديم رضا صادقی يا بهتر بگوييم آثار رضا صادقی در يکی دو سال اخير به شدت مورد توجه عامه مردم قرار گرفته است.
آهنگ‌هايی مثل «مشکی رنگ عشقه» و «داشتم فراموشت می‌کردم» تا مدتها بين مردم دست به دست می‌گشت و مردم حتی نام خواننده اين آثار را نمی‌دانستند. هر چند که از رضا صادقی به اندازه چند آلبوم آهنگ در دسترس است - و خودش هم اين مجموعه آهنگ‌ها را در سايتش قرار داده است - اما صادقی نخستين آلبوم رسمی‌اش را پس از کش و قوس‌های فراوان برای گرفتن مجوز طی يک ماه آينده به بازار عرضه خواهد کرد.
رضا صادقی اغلب شعرهايش را خودش می‌گويد و برای کارهايش خودش آهنگ می‌سازد.
هر چند که آهنگ‌های صادقی خيلی بر اصول آکادميک و علمی موسيقی منطبق نيستند، اما صميميت و سادگی‌ای که در کارهای صادقی وجود دارد باعث محبوبيت برخی آثارش شده است. علاقه خاص او به رنگ مشکی که در کارهايش هم منعکس شده از ويژگی‌های خاص اوست.
صادقی خود هم به همه اين نکات معترف است، آنجا که به ما می‌گويد: «خدا وکیلی من نه می‌خواهم خواننده باشم نه شاعر و نه نوازنده. اصلا این کاره نیستم. فقط می‌خواهم فکرهای اندک خودم را ارائه بدهم که نمی‌دانم می‌تواند از نظر بقیه قابل قبول باشد یا نه.»
رضا صادقی متولد ۱۳۵۸ دیپلمه‌ی انسانی‌ست و شهر خود بندرعباس را رها کرده و برای پیشرفت و گسترده کردن کارش به تهران آمده است. پس از چند بارتماس برای انجام گفتگو - که صادقی انجام گفتگو را به مشخص شدن تکليف مجوز آلبومش منوط می‌کرد - موفق به گفتگو با او شديم.
همزمانی وقت تعيين شده برای انتشار اين مصاحبه با ايام تعطيلات نوروز باعث شد در اين گفتگو سعی کنيم تا حدی از ورود به بحثهای جدی و چالشی پرهيز کنيم.
از رضا صادقی که در فضایی صميمانه در خانه‌اش ميزبان ما بود تشکر می‌کنيم.

و ادامه داستان...

نوشته شده توسط مهدی حسن‌پور در ساعت 10:44 AM | ارسال نظر