تنها عاشیق ها ‌ساز را در آغوش می‌گيرند

سازش را به سينه چسبانده و سيم‌های آن را می‌نوازد. مي‌گويد هيچ جای ايران مثل ما ساز را در آغوش نمی‌گيرند. می‌گويد عاشيق‌ها عاشق سازشان هستند.

عاشيق يدالله عوض‌پور میگوید: « موسيقی آذری سراسر داستان است. موسيقی آذری با شعرهايی همراه است كه از حماسه‌ها و دلاوری‌های پهلوانان و قهرمانان داستان‌های قديمی آذری می‌گويد و يا داستان‌های عاشقانه‌ای كه نسل به نسل نقل شده و سينه به سينه تا امروز سفر كرده است. داستان‌هايی كه از زمان صفويان تا امروز نقل شده است. داستان‌های ديوان مجلس، كرم و اصلی، كوراوغلی، ليلی و مجنون، شاه عباس و ده‌ها داستان ديگر كه از قديم‌الايام اجرا مي‌شده است.

عاشيق از خدا می‌گويد از عشق، طريقت، حقيقت، دين و راستی و پاكی. عاشيق مردم را به راستی و درستی دعوت مي‌كند و می‌خواهد آنها را به سمت خداوند بكشاند. از داستان‌های انسان‌های قديمی می‌گويد تا اين كه از آنها پند و تجربه بگيرند. اما جوان‌ها نمی‌دانند عاشيقی يعنی چه. نمی‌دانند چون نديدند. چون تلويزيون را كه باز می‌كنند هيچ كدام از اينها را نمی‌شنوند در عوض ماهواره مدام برای‌شان موسيقی‌های عجيب و غريب پخش می‌كند. »

نقل از خبرگزاری میراث فرهنگی