Free As in Freedom

Sunday, November 13, 2005

A victory over death and hate


یک کودک فلسطینی با اسباب‌بازی‌اش بازی می‌کند.
یک سرباز اسرائیلی فکر می‌کند دست او اسلحه است.
سرباز اسرائیلی به کودک فلسطینی شلیک می‌کند.
کودک فلسطینی می‌میرد.
پدر کودک که دوازده سال به او عشق ورزیده و تا پایان عمر هم
با خودش خواهد گفت اگر احمد زنده بود حالا چند سال داشت،
اندام او را به کودکان اسرائیلی می‌بخشد.

اسماعيل خطيب می گويد: "من اعضای بدن پسرم را در کودکان اسرائيلی کاشتم
و اين برای من مظهر صلح است."

آقای خطيب درباره تصميمش گفت: "وقتی دکتر داشت می گفت که پسرم شانس زنده ماندن ندارد چون گلوله از سرش رد شده و بخش بزرگی از مغزش متلاشی شده به اين فکر افتادم. وقتی به بيمارستان رسيد اعلام کردند مرده است. همان وقت بود که پرسيدم آيا می شود ساير اعضايش را اهدا کرد و دکتر گفت بله."کليه ها، کبد، ريه ها و قلب احمد به بدن شش اسرائيلی پيوند زده شد که شامل افرادی از يک کودک هفت ماهه گرفته تا يک زن 58 ساله بود.

اسماعيل خطيب می گويد: "دليل ديگر اهدای اعضای بدن پسرم به بچه های ديگر، به خصوص بچه های اسرائيلی، اين است که می خواستم پيام صلح و عشق برای تمام کسانی که عاشق صلح هستند باشد. همه شاخه زيتون را به عنوان مظهر صلح می کارند. من اعضای بدن پسرم را در کودکان اسرائيلی کاشتم و اين برای من مظهر صلح است."

کاش یکی این پیام رو به آقای رئیس جمهور هم میرسوند...

نوشته شده توسط مهدی حسن‌پور در ساعت 11:04 AM | ارسال نظر