یاد لیلی

شاید بتوان نفسی تازه کرد
آواز جدیدی گوش داد
بی هراس تسلط، بی هراس وابستگی
شاید بتوان از نو روانی را روان کرد

من به اندازه تمامی طلوع کردنهای خورشید در اضطرابم
لرزاندنم، آشفته ساختنم، به سرانگشتی است
اما از سرانگشتانش که نمیترسم
دیده ام
دستانش مهربانی بی توقعی دارند

شاید به سرعت یک دم و بازدم قضاوت میکنم
اما از سرانگشتانش که نمی هراسم!؟!

آنچه پشت سر گذاشته ام مرا بیشتر از آنچه در پیش دارم
غمگینم، پریشانم میسازد

دلم میجوشد... در هراسم