دولت بی سخنگو ؛ اعضای بدون شغل

روز پنجشنبه گذشته جمال کريمي‌راد سخنگوي قوه قضائيه و وزير دادگستري و مسعود زريبافان، دبير هيئت دولت و عضو شوراي شهر تهران در سخنان جداگانه‌اي از عضويت همزمان خود در دو نهاد دفاع کرده و مدعي شده‌اند:
1- سخنگويي شغل نيست
2- عضويت در شوراي شهر شغل نيست

البته قضيه اين دو و ممنوع بودن عضويت آنها در دو نهاد مختلف، داراي ابعاد جداگانه مي‌باشد. آقاي کريمي راد در استدلال خود به دو نکته اشاره کرده» اولي اصل 160 قانون اساسي که مي‌گويد: رئيس قوه قضائيه مي‌تواند اختيارات تام مالي و اداري و نيز اختيارات استخدامي غير قضات را به وزير دادگستري تفويض کند و دومي «سخنگويي شغل نيست» آقاي کريمي اشاره نکرده است که آيا سخنگويي يک قوه، جز اختيارات مالي است يا اداري؟ و آيا مثلا سخن گفتن درباره ماهيت پرونده‌هاي قضايي در زمره مسائل اداري محسوب مي‌شود؟

و آيا رئيس قوه قضائيه چنين اختيارات اداري و مالي را به ايشان تفويض کرده است يا نه؟ اما با گذشت حدود 2 ماه دولت هنوز سخنگويي ندارد در مورد «شغل نبودن» سخنگو نيز به نظر مي‌رسد که يک اشتباه اساسي صورت گرفته است. «سخنگويي» در تمام جهان يک شغل به اصطلاح «فول تايم» محسوب مي‌شود و سخنگويان، از بالاترين مدارج و مراتب اداري در نهادها و وزارتخانه‌ها برخوردارند، چرا که بدون اطلاع از کم‌و‌کيف فعاليتهاي يک وزارتخانه يا دستگاه يا قوه نمي‌توان به سوالات خبرنگاران پاسخ داد يا در قبال رخدادهاي مرتبط با آن حوزه واکنش نشان داد.

و ادامه داستان...